Ćwiczenia do wykonania z dzieckiem w domu.

 

Percepcja wzrokowa:

• to zdolność rozpoznawania i róznicowaninia bodźcow wzrokowych,
• jej odpowiedni poziom  umożliwia dziecku naukę czytania,pisania, stosowanie ortografii i wykonywanie zadań arytmetycznych ,

 

 

 Jakie symptomy możemy zauważyc  u dziecka w przypadku zaburzeń percepcji wzrokowej:

• trudności w róznicowaniu kształtów graficznych,
• niechęć do historyjek obrazkowych i układanek,
• trudności w rozpoznawaniu liter o podobnym kształcie (p-b, d-b, m-w,n-u, g-y,)
• popełnianie błędów przy przepisywaniu ( opuszczanie liter lub cząstek wyrazów),
• trudności w zapamiętywaniu i odwzorowywaniu liter na podstawie modelu lub z pamięci,
• złe rozplanowanie pismaw liniaturze i na stronie zeszytu,
• błedy ortograficzne,
• problemy z zapamiętywaniem, różnicowaniem i odwzorowywaniem figur geometrycznych,
• trudności z wykonywaniem rysunków ( złe proporcje, uogie w szczegóły).

 

 

Co możemy zrobić i jak ćwiczyć z dzieckiem w domu

Propozycje ćwiczeń i zabaw z dziecmi  w celu usprawnienia percepcji wzrokowej, ćwiczenia pamięci i spostrzegawczości wzrokowej oraz koordynacji wzrokowo- ruchowej:

• Ukladanki mozaikowe, obrazkowe( róznego rodzaju puzzle, pocięte na fragmenty większe lub mniejsze kolorowe pocztówki, obrazki ze zwierzętami, figury geometryczne itd),
• Zabawy klockami,(budowle z klocków według wzoru,  zabawa w "co sie zmieniło?" , zabawa kolockami obrazkowymi),
• Obrazki i historyjki obrazkowe, (układanie w odpowiedniej kolejności, układanie obrazków w szeregu w kolejności w jakiej były pokazywane, dobieranie do części do całego obrazka,układanie obrazków po lewej i prawej stronie, dobieranie par, wyszukiwanie różnic i podobieństw ),
• Układanie domina, (domina obrazkowe, sylabowe ),
• Lepienie z plasteliny, ciastoliny wcześniej pokazanych kształtów, tworzenie liter lub kształtów literopodonych,
• Rozwiazywanie rebusow,anagramów, krzyzówek,
• Zabawy ruchowe z piłką,woreczkiem,  rzut do celu, itd.
• Nawlekanie koralików na sznurek według wzoru,  przewlekanie przez dziurki, itd.

 

 

               Motoryka mała i duża

 

                 Ruch jest naturalną potrzebą każdego dziecka w wieku szkolnym. Stanowi on istotny czynnik w jego rozwoju fizycznym. Dziecko w tym wieku nie może długo skoncentrować się na jednej czynności, co powoduje konieczność częstych zmian zabaw ruchowych i ćwiczeń gimnastycznych.

        Dla określenia stopnia rozwoju ruchowego dziecka można mówić o tzw. motoryce dużej i małej. W pierwszym przypadku mamy na myśli ruchy całego ciała lub jego dużych partii, czyli rąk i nóg. Duża motoryka zaangażowana jest w takich czynnościach jak chodzenie, bieganie czy pływanie. Motoryka mała to niewielkie ruchy palców i dłoni, które zaangażowane są przy pisaniu, stąd też często stosowany jest termin grafomotoryka.

Prezentowane poniżej ćwiczenia z zakresu motoryki małej i dużej mają na celu doskonalenie poszczególnych czynności ruchowych u dzieci, nabywanie przez nich zręczności, wyrabianie szybkości, zwiności, wytrzymalości.

Przykłady ćwiczeń motoryki dużej:

• Ćwiczenia wyprostne, mające na celu zachowanie i utrzymanie prawidłowej postawy ciała,
• Różne rodzaje zabaw rzutnych (piłka, ping- pong, badmington),
• Różne rodzaje zabaw skocznych (gra ze skakanką, gra "w klasy"),
• Ćwiczenia na równoważni o wysokości zapewniającej pełne poczucie bezpieczeństwa,
•  zabawy rytmiczne polegające na wyrażaniu ruchem muzyki, zachęcanie do swobodnej ekspresji ruchowej,
• Udział w różnego rodzaju zawodach z partnerami o zbliżonych możliwościach ruchowych, z rozwijaniem właściwej motywacji i zapobieganiem negatywnym ocenom rówieśników,
• Chodzenie po kładce bez pomocy (na płaskiej przestrzeni położyć deskę-kładkę),
•  Machanie kijem lub drewnianym kołkiem w celu trafienia nieruchomego przyrządu wiszącego na wysokości ramion,
• Chodzenie na obu rękach z trzymanymi w górze nogami dziecka,
• Przeciąganie liny trzymanej przez drugą osobę przy użyciu niewielkiej siły,
•  Wykonywanie skoków, chodzenie nogami po wymyślonej drabinie,
•  Przeskakiwanie przez powoli kołyszącą się linę,chodzenie z podwiniętymi palcami stóp,
•  Ćwiczenia tułowia, skłony  i skręty w różnych kierunkach, przód, tył, w prawo, w lewo,
•  Przejście po kładce z różnymi przedmiotami w ręku,
•  Zabawy i ćwiczenia kształtujące orientację w schemacie ciała( Pokaż proszę, gdzie masz oczy, gdzie masz uszy a gdzie nos. Gdzie masz ręce, gdzie masz nogi, gdzie na głowie rośnie włos- mówimy coraz szybciej, dziecko wskazuje odpowiednio oczy, uszy...),
• Zwijanie palcami stóp (apaszek, kocyków),
• Zabawy na czworaka z pokonywaniem przeszkód,
• Zabawy z piłką- toczenie piłki po podłodze przez dwoje dzieci, strzelanie do bramki, podrzuty piłki do góry, chwyt rękami w leżeniu na podłodze, dmuchanie w parach na piłkę.

 

 

Percepcja słuchowa

        Percepcja słuchowa,  czyli spostrzeganie słuchowe  jest jedną z podstawowych funkcji psychofizycznych, zaangażowanych w czynność czytania i pisania.

      Angażuje ona trzy rodzaje słuchu;

• słuch fizyczny; odpowiedzialny za prawidłowe odbieranie wrażeń słuchowych
• słuch muzyczny; odpowiedzialny za różnicowanie wysokości i jakości dźwięków oraz odstępów między nimi

słuch fonematyczny ; odpowiedzialny za identyfikowanie i  różnicowanie dźwięków mowy ludzkiej   (fonemów) .

    Prawidłowy rozwój percepcji słuchowej ma  bardzo duże znaczenie w rozwoju dziecka. Nieprawidłowości w rozwoju percepcji słuchowej stanowią  jedną  z wielu  przyczyn niepowodzeń  dzieci  w początkowej nauce czytania i pisania.  

        Do  symptomów trudności w zakresie percepcji słuchowej można zaliczyć:

• trudności w wysłuchiwaniu i zapamiętaniu poleceń
• szybką męczliwość przy słuchaniu np. opowiadań, bajek
• trudności w zapamiętaniu wierszy, piosenek, wyliczanek
• ubogie słownictwo
• nieumiejętność wyodrębniania sylab i głosek w wyrazach, wyrazów w zdaniach
• agramatyzmy, deformacje słów
• kłopoty z syntezą dźwięków

 

         Systematyczne  prowadzenie ćwiczeń rozwijających percepcję słuchową w domu ,  ma ogromny wpływ na prawidłowy przebieg procesu uczenia umiejętności czytania i pisania.

 

      W pracy z dzieckiem można wykorzystywać proponowane ćwiczenia i zabawy rozwijające percepcje słuchową:

 

• Wysłuchiwanie i rozpoznawanie dźwięków naturalnych, dochodzących z otoczenia,
• Rozpoznawanie dźwięków wytwarzanych celowo,
• Grupowanie przedmiotów wydających takie same dźwięki,
• Rozpoznawanie osób po głosie  ;zabawy typu; „Zgadnij kto teraz mówił”,
• Wysłuchiwanie zmian w tempie i głośności wydawanych, słyszanych dźwięków,
• Wysłuchiwanie i  wyklaskiwanie usłyszanego rytmu,
• Wyodrębnianie zdań w mowie , określanie ilości zdań w opowiadaniu,
• Wyodrębnianie wyrazów w zdaniu, dobieranie par rymujących się wyrazów,
• Wyodrębnianie sylab w wyrazach
• Analiza i synteza sylabowa wyrazów,
• Określanie ilości sylab w wyrazach,
• Kończenie wyrazów rozpoczynających się dana sylabą,
• Wyszukiwanie przedmiotów rozpoczynających się i kończących daną sylabą, głoską,
• Dzielenie słów na sylaby z odkładaniem patyczków ( jeden patyczek odpowiada jednej sylabie),
• Zgadywanie słów podzielonych na sylaby  np. kacz- ka;  faj –ka;  skar-bon-ka;  cu-kier-nia  itp.;
• Wyróżnianie głosek na początku i na końcu wyrazu; dziecko otrzymuje obrazki, które ma dobrać w ten sposób, aby głoska kończąca nazwę pierwszego obrazka, była jednocześnie głoską rozpoczynająca nazwę innego - następnego, np. ul –lis –sklep –pomidor –rak itp.;
• „Słowny łańcuszek” – podawanie przez opiekunów słów na zmianę tak by ostatnia głoska słowa była pierwsza głoską następnego;
• Liczenie głosek w słowach;
• Słuchanie i rozwiązywanie zagadek;
• Powtarzanie za dorosłym ciągów słownych (np. but, bluzka, spodnie, skarpetka);
• Zabawa: jakie słowo było powiedziane dwa razy; dziecko ma za zadanie wymienić słowo, które usłyszało dwa razy (np. okno, oko, drzwi, okno);
• Słuchanie bajek, opowiadań, bajek muzycznych (często powtarzanych) oraz samodzielne opowiadanie i dopowiadanie zakończeń;
• Rozpoznawanie i wyodrębnianie głosek w wyrazach
• Wyodrębnianie głosek na początku, na końcu i w środku wyrazu
• Wyszukiwanie przedmiotów, obrazków rozpoczynających się lub kończących daną głoską,

 

Koordynacja wzrokowo - ruchowa

 

         Koordynacja wzrokowo-ruchowa to umiejętność łączenia tego, co spostrzegamy przy pomocy wzroku z tym, co wykonujemy przy pomocy narządów ruchu (rąk, nóg). Jest to umiejętność niezbędna do opanowania umiejętności pisania, rysowania, wycinania, lepienia, malowania, manipulowania, ćwiczeń gimnastycznych.

        Koordynację wzrokowo-ruchową możemy wspomagać poprzez:

•  ćwiczenia w marszu (marsz na palcach, chodem bociana);
•  ćwiczenia w biegu (np. bieg z podskokami);
•  ćwiczenia na równoważni (chodzenie do przodu, bokiem, obracanie się); 
• rzucanie do celu (piłeczek, kulek papierowych itp.); 
• zabawy z piłką, balonem, woreczkiem, obręczą – podrzucanie, łapanie, toczenie;
•  naśladowanie ruchów, mimiki innych osób (zabawa w "lustro"); 
• rozpoznawanie przedmiotów przy pomocy zmysłu dotyku;
•  kreślenie linii, łuków, kół, szlaczków – w powietrzu, na papierze, tablicy, w piasku, na dywanie, po gęstej warstwie kleju (kredką, ołówkiem, kredą, palcem, pędzlem, pisakami, piórkiem, kłębkiem waty, patyczkiem, dłonią);
• dopasowywanie elementów o tych samych kształtach;
• zamalowywanie dużych powierzchni - pędzlem, dłonią, kredą, gąbką;
•  malowanie palcami;
• malowanie form kolistych,
•  malowanie oburącz na dużych powierzchniach ,
•   obrysowywanie szablonów, wycinanie ich, kopiowanie, zamalowywanie;
•  kopiowanie przez kalkę;
•  stemplowanie i tworzenie różnych kompozycji szlaczków, przedmiotów, postaci;
• malowanie wewnątrz konturu różnej wielkości;
• rysowanie po śladzie, łączenie kropek;
•  rysowanie szlaczków na kratkowanym papierze;
• kolorowanie obrazków o różnym poziomie trudności;
•  labirynty,
• lepienie z plasteliny, masy solnej, ciastoliny, modeliny, 

 

 

źródło www.edux.pl, www.chomikuj.pl, www.pppkrotoszyn.pl